İlkokul Rehberlik Bülteni

Birikim İlkokullarında rehberlik, öğrencinin yalnızca okul başarısını değil, kişiliğini, ilişkilerini ve benlik gelişimini de merkeze alır. Bu dönem, öğrencinin dış dünya ile daha kalıcı bir bağ kurmaya başladığı; kendisini tanıma, ifade etme ve sosyal ilişkilerini yapılandırma sürecine girdiği bir evredir. Bu yüzden biz bu kademeyi “Ortak Dil Oluşturma Dönemi” olarak tanımlarız.

İlkokul rehberlik çalışmaları, öğrencinin hem iç dünyasıyla sağlıklı bir bağ kurmasını hem de çevresiyle anlamlı ve dengeli ilişkiler geliştirmesini destekler. Amaç; çocukla sadece konuşmak değil, onunla aynı dili konuşabilmek, duygularını anlayabilmek ve kendini ifade etmesine alan açabilmektir.

Bu dönemde rehberlik yaklaşımımız:

• Duygularla baş etme ve farkındalık oluşturma,

• Sosyal beceriler ve arkadaşlık ilişkileri,

• Sorumluluk alma ve kurallarla tanışma,

• Öz güven ve öz saygı gelişimi,

• Kişisel farklılıklara saygı gibi temel alanlarda yapılandırılır.

Rehberlik birimi, öğretmenlerle sürekli etkileşim hâlinde, öğrencinin sınıf içi ve dışı davranışlarını doğal ortamında gözlemler. Gelişimsel gözlem formları, yapılandırılmış görüşmeler ve öğrenciye özel gelişim haritaları ile süreç izlenir.

Aile iş birliği bu dönemde çok daha görünürdür. Velilerle yapılan görüşmeler, çocuğu anlamaya, birlikte çözüm üretmeye ve ev-okul bütünlüğünü sağlamaya odaklanır. Aile ile okul arasında ortak bir rehberlik dili kurmak, çocuğun gelişimini güçlendiren temel unsurdur.

Hayat Denge Modeli’nin ilkokul rehberlik anlayışı, yetişkinin çocuğa anlattığı değil, çocuğun dünyasını duyabilen ve onunla birlikte konuşulan bir dili inşa eden bir yaklaşımdır. Bu dönemde amaç, öğrencinin yalnızca okulda başarılı olması değil; kendini tanıyan, ifade edebilen ve ilişkilerinde denge kurabilen bir birey olarak gelişim göstermesidir.